BAP 6

EY kardeşler, siz ki, ruhanîsiniz, eğer bir adam bir suçta tutulursa, böyle birini hilim ruhu ile ıslah edin; sen de imtihan olunmıyasın diye, kendini sakın.
2. Birbirinizin ağırlıklarını taşıyın, ve böylece Mesihin şeriatini tamamlayın.
3. Çünkü bir kimse bir şey değilken, kendini bir şey sanırsa, kendi kendini aldatır.
4. Fakat herkes kendi işini temyiz etsin, ve o zaman başkası için değil, ancak kendisi için övünmesi olur.
5. Çünkü herkes kendi yükünü taşıyacaktır.
6. Fakat kelâmda öğretilmiş olan, öğretene bütün iyi şeylerde hisse versin.
7. Aldanmayın; Allah istihza edilmez; çünkü bir adam ne ekerse, onu biçer.
8. Çünkü kendi bedenine eken, bedenden çürüme biçecektir; fakat Ruha eken, Ruhtan ebedî hayat biçecektir.
9. Ve iyilik yapmakta usanmıyalım; çünkü gevşemezsek, mevsiminde biçeceğiz.
10. İmdi bu halde fırsat buldukça, herkes için, ve bilhassa iman ehli için iyilik edelim.
11. Bakın, kendi elimle size ne kadar büyük harflerle yazıyorum.
12. Bedende iyice gösteriş yapmak istiyenlerin hepsi, ancak Mesihin haçı için eza çekmesinler diye, sizi sünnet olunmağa icbar ediyorlar.
13. Çünkü sünnetli olanlar, kendileri de şeriati tutmuyorlar; fakat sizin bedeninizle övünsünler diye, sizin sünnet olunmanızı istiyorlar.
14. Fakat Rabbimiz İsa Mesihin haçından başka bir şeyle hâşâ ki, övüneyim; o haç vasıtası ile bana dünya haça gerildi, ve ben dünyaya.
15. Çünkü ne sünnetlilik, ve ne de sünnetsizlik, ancak yeni hilkat bir şeydir.
16. Ve ne kadar bu kanuna göre yürüyecek olanlar varsa, onların üzerine, ve Allahın İsraili üzerine selâmet ve merhamet olsun.
17. Bundan böyle kimse bana zahmet vermesin; çünkü ben İsanın nişanelerini bedenimde taşıyorum.
18. Ey kardeşler, Rabbimiz İsa Mesihin inayeti ruhunuzla beraber olsun. Amin.

BAP 5

MESİH bizi hürriyet için azat etti; imdi sabit durun, ve tekrar kulluk boyunduruğuna tutulmayın.
2. İşte, ben Pavlus size diyorum: Eğer sünnet olunursanız, Mesih size hiç faide etmez.
3. Ve sünnet olunan her adama bütün şeriati tutmağa borçlu olduğuna tekrar şehadet ediyorum.
4. Ey şeriatte salih kılınmak istiyen sizler, Mesihten ayrıldınız, inayetten düştünüz.
5. Çünkü biz salâh ümidini Ruh ile imandan bekliyoruz.
6. Çünkü Mesih İsada ne sünnetlilik, ne de sünnetsizlik, fakat sevgi ile âmil olan iman işe yarar.
7. İyi koşuyordunuz; hakikate itaatli olmaktan sizi kim menetti?
8. Bu telkin sizi çağırandan değildir.
9. Az maya bütün hamuru mayalar.
10. Ben size Rabde itimat ederim ki, başka bir şey düşünmiyeceksiniz; fakat sizi karıştıran, kim olursa olsun, cezasını çekecektir.
11. Fakat, ey kardeşler, eğer ben hâlâ sünnetlilik vâzediyorsam, niçin hâlâ eza çekiyorum? bu halde haçın tökezi iptal olunmuştur.
12. Sizi rahatsız edenler daha iyisi kendilerini hadım etsinler!
13. Çünkü, ey kardeşler, siz hürriyet için çağırıldınız, ancak hürriyet bedene bir fırsat olmasın, fakat birbirinize sevgi ile hizmet edin. 14 Çünkü bütün seriat bir sözde, yani, şunda tamamlanır: “Kendi komşunu kendin gibi seveceksin.”*
15. Fakat birbirinizi ısırıyor ve yiyorsanız, sakının ki, birbiriniz tarafından telef edilmiyesiniz.
*Levililer 19:18.
16. Fakat diyorum: Ruh ile yürüyün, ve bedenin arzusunu asla icra etmezsiniz.
17. Çünkü beden Ruha karşı, ve Ruh bedene karşı arzu eder; çünkü istediğiniz şeyleri yapmıyasınız diye, bunlar birbirine zıttırlar.
18. Fakat Ruh size kılavuzluk ediyorsa, şeriat altında değilsiniz.
19. Ve bedenin işleri bellidir; onlar zina, pislik, şehvet,
20. putperestlik, sihirbazlık, düşmanlıklar, münazaa, kıskançlık, gazaplar, çekişmeler, ayrılıklar, fırkalar,
21. hasetler, sarhoşluklar, sefahetler ve bunlara benzer şeylerdir; önce söylediğim gibi, bunlar hakkında önceden söyliyorum, bu gibi şeyleri yapanlar Allahın melekûtunu miras almıyacaklardır.
22. Fakat Ruhun semeresi sevgi, sevinç, selâmet, tahammül, lûtuf, iyilik, sadakat,
23. hilim, zaptı nefstir; bu gibi şeylere karşı şeriat yoktur.
24. Ve Mesih İsanın olanlar, ihtiras ve arzuları ile beraber bedeni haça gerdiler.
25. Eğer Ruh ile yaşıyorsak, Ruh ile de yürüyelim.
26. Birbirimize meydan okuyarak, birbirimize haset ederek, boş yere övünenler olmıyalım.

BAP 4

FAKAT diyorum: Mirasçı her şeyin efendisi ise de, sabi oldukça kuldan farkı yoktur;
2. fakat babasının tayin ettiği vakte kadar vasiler ve kâhyalar altındadır.
3. Böylece biz de çocuklar iken, dünyanın iptidailiği altında esir idik;
4. fakat vaktin tamamiyeti gelince, biz oğulluğu alalım diye, şeriat altında olanları kurtarmak için,
5. Allah kendi Oğlunu, kadından doğmuş, şeriat altında doğmuş olarak gönderdi.
6. Ve mademki oğullarsınız, Allah kendi Oğlunun: Abba, Baba, nida eden Ruhunu yüreklerimize gönderdi.
7. Şöyle ki, artık kul değil, oğulsun; ve oğul isen, hem de Allah vasıtası ile mirasçısın.
8. Fakat o zaman Allahı bilmiyerek tabiatile ilâh olmıyanlara kulluk ettiniz;
9. fakat şimdi Allahı bildikten, ve daha ziyade Allah tarafından bilindikten sonra, yeniden tekrar kulluk etmek istediğiniz zayıf ve hakir iptidailiğe nasıl yine dönüyorsunuz?
10. Günler, ve aylar, ve mevsimler, ve yıllar tutuyorsunuz.
11. Sizin için bir suretle boş yere çalışmış olmıyayım diye, sizden korkuyorum.
12. Ey kardeşler, sizden rica ederim, benim gibi olun, çünkü ben de sizin gibi oldum. Bana hiç bir haksızlık etmediniz;
13. fakat bilirsiniz ki, beden zayıflığından dolayı size evelki defada incili vâzettim,
14. ve bedenimde sizin için bir tecrübe olan hali hor görmediniz, ve reddetmediniz; fakat beni Allahın bir meleği gibi, Mesih İsa gibi, kabul ettiniz.
15. İmdi o mutluluğunuz nerededir? çünkü sizin hakkınızda şehadet ederim ki, eğer mümkün olsaydı, gözlerinizi oyar, ve bana verirdiniz.
16. Öyle ise, size hakikati söyliyerek düşmanınız mı oldum?
17. Hakkınızda gayret ediyorlar, iyi yolda değil; ancak kendileri için gayret edesiniz diye, sizi hariçte bırakmak istiyorlar.
18. Fakat yalnız ben sizin yanınızda hazırken değil, daima iyi şeyde gayret iyidir.
29. Mesih sizde suret buluncıya kadar, kendileri için tekrar ağrı çektiğim çocuklarım
20. fakat şimdi yanınızda hazır olmak ve sesimi değiştirmek isterdim; çünkü hakkınızda tereddüt ediyorum.
21. Ey şeriat altında olmak istiyenler, bana söyleyin, şeriati işitmiyor musunuz?
22. Çünkü, İbrahimin biri cariyeden ve biri hür kadından iki oğlu vardı, diye yazılmıştır.
23. Fakat cariyeden olan, bedene göre, ve hür kadından olan, vade göre doğmuştur.
24. Bu şeylerde remiz vardır; çünkü bu kadınlar iki ahittirler; kulluk için doğuran biri, Sina dağındandır, o Hacardır.
25. Ve Hacar Arabistanda olan Sina dağıdır, ve şimdiki Yeruşalime muadildir; çünkü çocukları ile beraber kulluk ediyor.
26. Fakat yukarıdaki Yeruşalim hürdür, bizim anamız odur.
27. Çünkü yazılmıştır: “Ey doğurmıyan kısır, sevin; Ey doğurma ağrısı bilmiyen, sürur ile nida et; Çünkü bırakılmış kadının oğulları, kocası olanın oğullarından çoktur.”*
*İşaya 54:1.
28. Ve biz, ey kardeşler, İshak gibi vadin çocuklarıyız.
29. Fakat o zaman bedene göre doğmuş olan, Ruha göre doğmuş olana nasıl eza etti ise, şimdi de böyledir.
30. Fakat kitap ne diyor? “Cariyeyi ve onun oğlunu dışarı at; çünkü cariyenin oğlu hür kadının oğlu ile beraber miras almıyacaktır.”*
31. Bunun için, ey kardeşler, cariyenin değil, fakat hür kadının çocuklarıyız.
*Tekvin 21:10, 12.

BAP 3

EY akılsız Galatyalılar, gözleri önünde İsa Mesih haça gerilmiş olarak tasvir olunan sizleri kim büyüledi?
2. Sizden yalnız bunu öğrenmek istiyorum, Ruhu şeriat işlerile mi, yoksa iman haberile mi aldınız?
3. Bu derece akılsız mısınız? Ruh ile başlamışken, şimdi bedenle mi bitiriyorsunuz?
4. O kadar şeyleri boş yere mi çektiniz? gerçekten boş yere ise.
5. İmdi size Ruhu ihsan eden ve aranızda kudretli işler yapan, bunu şeriat işlerile mi, yoksa iman haberile mi yapıyor?
6. Nitekim İbrahim Allaha iman etti, ve kendisine salâh sayıldı.
7. İmdi bilin ki, imandan olanlar, İbrahim oğulları onlardır.
8. Ve kitap Allahın Milletleri imanla salih sayacağını önceden görerek İbrahime: “Bütün milletler sende mubarek sayılacaktır,”* diye önceden müjdeledi.
9. Şöyle ki, imandan olanlar iman eden İbrahim ile beraber mubarek sayılırlar.
10. Çünkü şeriat işlerinden olanların hepsi lânet altındadırlar; çünkü: “Şeriat kitabında yazılmış olan bütün şeyleri yapmak için onlarda durmıyan her adam lânetlidir,”* diye yazılmıştır.
11. Ve bellidir ki, Allah indinde kimse şeriatle salih sayılmaz; çünkü: “Salih, iman ile yaşıyacaktır;”*
12. ve şeriat imandan değildir; fakat: “Onları yapan onlarla yaşıyacaktır.”*
13. İbrahimin bereketi Mesih İsada Milletlere gelsin, ve iman vasıtası ile Ruhun vadini alalım diye,
14. Mesih bizim uğrumuza lânet olmuş olarak bizi şeriatin lânetinden kurtardı; çünkü yazılmıştır: “Ağaç üzerine her asılan lânetlidir. ”*
*Tekvin 12:3.
*Tesniye 27:26.
*Habakkuk 2:4.
*Levililer 18:5.
*Tesniye 21:23.
15. Ey kardeşler, insana göre söyliyorum: Teyit edilmiş bir ahit, bir insanın bile olsa, kimse iptal etmez, ve ilâve etmez.
16. İmdi vaitler İbrahime, ve kendi zürriyetine edildi. Ve bir çokları için imiş gibi: “Ve zürriyetlere” değil, fakat bir fert için imiş gibi: “Ve senin zürriyetine,”* diyor ki, bu da Mesihtir.
17. Ve bunu diyorum: Dört yüz otuz yıl sonra gelen şeriat, vadi iptal etmek suretile, önce Allah tarafından teyit edilmiş olan ahdi hükümsüz bırakmaz.
18. Çünkü miras, eğer şeriatten ise, artık vaitten değildir; fakat Allah onu İbrahime vait ile ihsan etmiştir.
19. Bu halde şeriat niçin oldu? kendisine vadolunan zürriyet gelinciye kadar, melekler vasıtası ile, bir meyancı elile tertip edilmiş olarak, suçlardan dolayı ilâve olundu.
20. Ve meyancı birinin değildir; fakat Allah birdir. 21 İmdi şeriat Allahın vaitlerine karşı mıdır? Hâşâ; çünkü eğer diriltebilen şeriat verilseydi, gerçekten salâh şeriatle olurdu.
22. Fakat vait İsa Mesih imanı ile iman edenlere verilsin diye, kitap bütün şeyleri günah altında kapadı.
*Tekvin 13:15.
23. Fakat iman gelmeden evel, keşfolunacak iman için kapatılmış olarak şeriat altında muhafaza olunuyorduk.
24. Şöyle ki, imanla salih sayılalım diye, şeriat Mesih için mürebbimiz oldu.
25. Fakat iman geldiğinden, artık mürebbi altında değiliz.
26. Çünkü hepiniz iman vasıtası ile Mesih İsada Allahın oğullarısınız.
27. Çünkü Mesihe vaftiz olunanlarınızın hepsi Mesihi giydiniz.
28. Ne Yahudi ne de Yunanlı vardır, ne kul ne de azatlı vardır, ne de erkek ve dişi vardır; çünkü Mesih İsada siz hepiniz birsiniz.
29. Ve eğer siz Mesihin iseniz, o halde İbrahimin zürriyeti, vade göre mirasçılarsınız.

BAP 2

ON dört yıl sonra Titusu da beraber alarak Barnabas ile Yeruşalime tekrar çıktım.
2. Ve vahye göre çıktım; ve, bir suretle boş yere koşmıyayım, yahut koşmuş olmıyayım diye, onlara, fakat yalnız itibarlı olanlara, Milletler arasında vâzettiğim incili arzettim.
3. Fakat benimle olan Titus da, Yunanlı olduğu halde, sünnet olunmağa icbar edilmedi;
4. bu da gizlice içeri getirilen, ve bizi esir etsinler diye, Mesih İsada olan hürriyetimizi çaşıtlamak için gizlice giren sahte kardeşler yüzünden oldu;
5. incilin hakikati sizinle daim olsun diye, bir saat bile onlara tabi olarak baş iğmedik.
6. Fakat itibarlı tutulanlardan (bir vakitler ne idiler, bence farkı yok; Allah insanın şahsına bakmaz) — itibarlı olanlar, diyorum, bana bir şey öğretmediler;
7. fakat bilâkis Petrusa sünnetlilik incili olduğu gibi, bana sünnetsizlik incili emanet olunduğunu gördükleri zaman
8. (çünkü sünnetlilik risaleti için Petrusta âmil olan bende de Milletler için âmil oldu);
9. ve bana verilen inayeti farkettikleri zaman, biz Milletlere, ve kendileri sünnetli olanlara gitmek üzre, direkler sayılan Yakub, Kifas ve Yuhanna, bana ve Barnabasa müşareket için sağ ellerini verdiler;
10. ancak fakirleri hatırlamamızı istediler; ve bunu da yapmağa gayret ettim.
11. Fakat Kifas Antakyaya geldiği zaman, ona yüz yüze karşı geldim; çünkü kabahatli idi.
12. Çünkü Yakub tarafından bazıları gelmeden evel, Milletlerle beraber yemek yiyordu; fakat geldikleri zaman, sünnetli olanlardan korkarak çekildi ve ayrıldı.
13. Ve obir Yahudiler de onunla beraber riya ettiler; o derecede ki, Barnabas bile onların riyasına kapıldı.
14. Fakat ben, incilin hakikatine göre doğru yürümediklerini görünce, hepsinin önünde Kifasa dedim: Mademki sen Yahudi iken Yahudi gibi değil, Milletçe yaşıyorsun, Milletleri Yahudileşmeğe nasıl icbar ediyorsun?
15. Milletlerden olan günahkârlar değil, tabiatile Yahudi olan bizler,
16. insanın şeriat işlerinden değil, ancak Mesih İsa imanı ile salih sayılacağını bildiğimizden, biz de Mesih İsaya iman ettik; ta ki, şeriat işlerinden değil, Mesih imanından salih sayılalım; çünkü hiç bir adam şeriat işlerinden salih sayılmıyacaktır.
17. Fakat Mesihte salih sayılmağı arıyarak kendimiz de günahkâr bulunduksa, o halde Mesih günahın hizmetçisi midir? Hâşâ!
18. Çünkü eğer yıktığım şeyleri tekrar bina edersem, suçlu olduğumu gösteririm.
19. Çünkü ben Allaha yaşamak için şeriat vasıtası ile şeriate öldüm.
20. Mesih ile beraber haça gerildim; ve artık ben yaşamıyorum, fakat Mesih bende yaşıyor; ve şimdi bedende yaşadığım hayatı, beni seven ve benim uğruma kendisini teslim eden Allahın Oğluna olan imanla yaşıyorum.
21. Allahın inayetini hükümsüz bırakmıyorum; çünkü eğer salâh şeriat vasıtası ile ise, o halde Mesih boş yere ölmüştür.

BAP 1

NE insanlardan, ne de insan vasıtası ile değil, ancak İsa Mesih, ve onu ölülerden kıyam ettiren Baba Allah vasıtası ile resul olan Pavlus,
2. ve benim ile olan bütün kardeşler, Galatya kiliselerine:
3. Baba Allahtan, ve Babamızın ve Allahımızın iradesine göre, bizi şimdiki kötü dünyadan kurtarsın diye,
4. günahlarımız için kendisini teslim eden Rabbimiz İsa Mesihten, size inayet ve selâmet olsun;
5. Allaha ebetler ebedince izzet! Amin.
6. Sizi Mesihin inayetinde çağırandan böyle çabukça farklı bir incile dönmekte olduğunuza şaşıyorum;
7. o başka bir incil değildir, fakat sizi karıştıran, ve Mesihin incilini bozmak istiyen bazı kimseler var.
8. Fakat eğer biz, yahut gökten bir melek de, size vâzettiğimiz incilden başka bir incil vâzederse, lânetli olsun.
9. Önce nasıl dedikse, şimdi de tekrar diyorum: Eğer bir kimse size kabul ettiğinizden başka bir incil vâzederse, lânetli olsun.
10. Çünkü şimdi insanların rızasını mı, yoksa Allahın rızasını mı arıyorum? yahut insanları hoşnut etmeğe mi çalışıyorum? eğer hâlâ insanları hoşnut etseydim, Mesihin kulu olmazdım.
11. Çünkü, ey kardeşler, size bildiriyorum ki, benim tarafımdan vâzolunan incil insana göre değildir.
12. Çünkü ben onu insandan almadım, ve öğretilmedim; fakat İsa Mesihin vahyile aldım.
13. Çünkü bir vakitler Yahudilikteki yaşayışımı işitmişsinizdir; Allahın kilisesine hadden ziyade eza ve onu perişan ediyordum;
14. atalarımın ananelerine ziyadesile gayretli olup milletimde benim yaşımda olanların bir çoğundan ziyade Yahudilikte terakki ediyordum.
15. Fakat beni anamın rahminden ayıran ve inayetile çağıran Allah, Milletler arasında onu vâzedeyim diye
16. kendi Oğlunu bende keşfetmeğe razı olunca, hemen et ve kanla danışmadım;
17. ve Yeruşalime benden evel olan resullerin yanına çıkmadım; fakat Arabistana gittim; ve tekrar Şama döndüm.
18. Ondan sonra, üç yıl nihayetinde, Kifas ile tanışmak için Yeruşalime çıktım, ve onun yanında on beş gün kaldım.
19. Fakat resullerden, Rabbin kardeşi Yakubdan başkasını görmedim.
20. Ve size yazdığım şeylerde, işte, Allahın önünde yalan söylemiyorum.
21. Ondan sonra Suriye ve Kilikya iklimlerine geldim.
22. Ve Yahudiyenin Mesihte olan kiliselerine şahsan tanılmış değildim;
23. ve ancak: Bir vakitler bize eza eden adam bir vakitler perişan ettiği imanı şimdi vâzediyor, diye işitiyorlar;
24. ve Allahı bende taziz ediyorlardı.
Kaydol: Kayıtlar (Atom)